การทดสอบอย่างรวดเร็วของ Chlamydia pneumoniae IgM

Chlamydia pneumoniae (C. pneumoniae) เป็นแบคทีเรียที่พบได้ทั่วไปและเป็นสาเหตุสำคัญของโรคปอดบวมทั่วโลกประมาณ 50% ของผู้ใหญ่มีหลักฐานของการติดเชื้อในอดีตเมื่ออายุ 20 ปี และการติดเชื้อซ้ำในภายหลังเป็นเรื่องปกติการศึกษาจำนวนมากได้เสนอแนะความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างการติดเชื้อ C. pneumoniae และโรคที่มีการอักเสบอื่นๆ เช่น หลอดเลือดแดง การกำเริบเฉียบพลันของ COPD และโรคหอบหืดการวินิจฉัยการติดเชื้อ C. pneumoniae เป็นสิ่งที่ท้าทาย เนื่องจากธรรมชาติของเชื้อโรคที่จุกจิก ความชุกของเชื้อ C. pneumoniae และความเป็นไปได้ของการแพร่เชื้อที่ไม่แสดงอาการชั่วคราววิธีการตรวจวินิจฉัยทางห้องปฏิบัติการที่จัดตั้งขึ้นรวมถึงการแยกสิ่งมีชีวิตในการเพาะเลี้ยงเซลล์ การตรวจทางเซรุ่มวิทยา และ PCRการทดสอบไมโครอิมมูโนฟลูออเรสเซนต์ (MIF) เป็น "มาตรฐานทองคำ" ในปัจจุบันสำหรับการวินิจฉัยทางเซรุ่มวิทยา แต่การทดสอบยังขาดมาตรฐานและเป็นสิ่งที่ท้าทายทางเทคนิคแอนติบอดีอิมมูโนแอสเซย์เป็นการทดสอบทางเซรุ่มวิทยาที่ใช้บ่อยที่สุด และการติดเชื้อหนองในเทียมแบบปฐมภูมิมีลักษณะเฉพาะโดยการตอบสนองของ IgM ที่เด่นภายใน 2 ถึง 4 สัปดาห์ และการตอบสนองของ IgG และ IgA ที่ล่าช้าภายใน 6 ถึง 8 สัปดาห์อย่างไรก็ตาม ในการติดเชื้อซ้ำ ระดับ IgG และ IgA จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว บ่อยครั้งใน 1-2 สัปดาห์ ในขณะที่ระดับ IgM อาจตรวจไม่พบด้วยเหตุนี้ แอนติบอดี IgA จึงแสดงให้เห็นว่าเป็นตัวบ่งชี้ภูมิคุ้มกันที่เชื่อถือได้ของการติดเชื้อระยะแรก เรื้อรัง และเกิดซ้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรวมกับการตรวจหา IgM